De afgelopen tijd zijn we druk geweest voor familie, en is er rondom en in huis niet zo heel veel gebeurd. Vandaag was het echter heerlijk buitenwerk-weer.
In de kas heb ik ondertussen winterpostelein, raapstelen en stengelui gezaaid. En ik had paksoiplantjes gekregen, die ook een plekje in de kas hebben gekregen.
Vandaag heb ik de kas maar eens netjes gemaakt, en alle grond die op het beton lag weg gehaald.
Gisteren had ik de witlofpennen geoogst. Niet gehinderd door enige kennis, en geen zin hebbend om naar binnen te lopen om het boek met de informatie erbij te halen, heb ik ze van hun loof ontdaan (na twee wortels bedacht ik me dat ik waarschijnlijk wel een deel van het loof moest laten zitten, en heb ik het blad hoger afgesneden). Vandaag heb ik ze in een emmer met deels zand en deels grond gezet, wat vochtig gemaakt, en nu staat het met een andere emmer er bovenop in de oude badkamer, als een vrij donkere en koele plek waar het kan groeien. Ik ben benieuwd.
Nu de witlof geoogst is, staat er in dat moestuinbed niets meer dat de winter over moet blijven. Dus ik heb het eruit gehaald, met wat hulp van Luc, nadat hij een eerste kruiwagen met mooie compost (de eerste lichting van onze toiletemmer, van 2,5 jaar geleden) klaar had staan. Het bed is opgehoogd met deze mooie compost, en ik heb de aardbeienplanten er in gezet. Toen had ik nog wat aardbeienplanten over. Een deel is voor de weggeef. Volgende week zondag is er weer keuterdag bij ons, dus daar ga ik het aanbieden. Hoewel, als iemand van de familie belangstelling heeft: laat het me weten, dan bewaar ik wat.
Een ander deel hebben we in de kleine kippenren geplant. Momenteel is die ren afgesloten, dus de planten hebben tijd om zich te vestigen. Om het nieuwe aardbeienbed hebben we een net geplaatst, zodat de kippen, als we ze in de moestuin laten, de aardbeien met rust laten.
Een andere klus die we klaar moesten maken vandaag, is ruimte maken op de composthoop, voor de mest/strooisel uit de vogelhokken. En ik wilde de hoop ook onbereikbaar hebben voor de kippen, omdat de compost anders over de halve achtertuin verspreid ligt, en daar hebben we het niet voor gemaakt.
Dat hebben we ook klaar gekregen, en toen waren we allebei moe en voldaan!
Morgen ga ik de kippen in de moestuin laten, als ik de hokken aan het schoonmaken ben. Eens kijken hoe ze dit jaar te keer gaan. 🙂
In de moestuin staat nog prei en hele kleine bietjes. Vorig jaar lieten ze de prei redelijk goed met rust, maar ze zijn nu veel kleiner. Eventueel doen we daar ook een net omheen. De bietjes kan me niet zoveel schelen. Als die nog groeien is het mooi, maar aangezien ze er al een hele zomer in staan, heb ik er niet zoveel hoop op. We hebben er wel wat van gegeten, maar het valt me toch wel tegen. En waar het aan ligt, weet ik niet. Er komt toch al van vrijwel het begin jaarlijks compost op. En dat is feitelijk gecomposteerde kippen- en eendenmest. Nou ja, daar gaan we maar gewoon mee door, en we zien wel hoe het zich ontwikkeld.
Een andere moestuinactiviteit van deze (of vorige?) week, was het opgraven van de aardpeer. Deze wil ik uit de moestuin hebben, omdat de plant met z’n drie meter hoogte wat veel schaduw in de moestuin brengt. Het was een flinke oogst, en een paar knolletjes heb ik in het gras tegen de schutting/muur kruidenwerkplaats geplant. Daar heeft ie steun van de schutting. De aardpeer stond naast de prei (zie foto hierboven, links van het nieuwe aardbeienbed).
Van geheel andere aard is het naaiklusje waar ik deze week (eindelijk) tijd voor heb gemaakt. Ik heb één van de twee meditatiekussens minder hoog gemaakt. In Hasselt had ik twee meditatiekussens gemaakt, en ze waren ongeveer 30 cm hoog. Bij de yoga is het prettig om een kussen te hebben om met mediteren op te zitten, en voor sommige zittende oefeningen. Maar dan is 30 cm te hoog. En dus heb ik er één gehalveerd. Het was niet veel werk, maar het moest natuurlijk wel even gebeuren. Dit is het resultaat:
