Afgelopen maandag ben ik met de zuurkool bezig geweest. De zuurkool die al vijf weken in het vat zat, bleek klaar. De drie witte kolen die nog in de tuin stonden, hadden de slakken overleefd, en waren ook wat steviger geworden. Die heb ik geoogst, en maandag gelijk in de zuurkoolpot gewerkt. De eerste lichting zuurkool heb ik in een grote glazen pot overgedaan en in de koelkast gezet.
Later in de week heb ik de rijkdom aan paprika’s op de fruitschaal schoongemaakt en in stukjes in de vriezer gedaan. De tomaten zijn vrijdagochtend ontveld en met een paar blaadjes basilicum ook ingevroren.
Op donderdagmiddag hebben we de druiven geoogst. Een nog grotere oogst dan de afgelopen jaren: 7 flinke emmers vol!
Vrijdag heb ik twee emmers van de steeltjes ontdaan, en daar vervolgens met de fruitpers sap van gemaakt. In de gistingsemmer is 6,5 liter sap en alle daarbij behorende velletjes en pitten gegaan. En suiker en gist…
Toen was het twee uur, en heb ik de sapstoompan op de kookplaat gezet. Om half vijf heb ik hem weer uit gezet. Toen had ik ruim een emmer vol op deze manier tot gesteriliseerd sap verwerkt. Dat was 9,5 liter. Toen stonden er nog 3 emmers, want we hadden ongeveer een emmer vol aan mooie trossen, die ik apart heb gehouden om vers op te eten, door onszelf, buren en familie. En zaterdagochtend heb ik de resterende 3 emmers in de pan gegooid. Totaal hadden we ruim 20 liter sap. Nou moet ik zeggen dat ik niet doorgegaan ben tot de laatste drup sap er uit was. Ik vond het zo wel genoeg.
Zaterdagmiddag hebben we nog weer tamme kastanjes verzameld onder onze boom, en de buitenschillen achter het gaas gegooid. Daarna is Luc wat takken gaan versnipperen en snoeien langs de grens, achter de zwarte bessen. En ik heb wat rode bieten geoogst, en daar het onkruid tussenweg gehaald. Ik heb de bietenplanten die nog amper knol hadden, laten staan. Hopelijk wordt het nog wat. Ik heb geen idee wat ik fout doe, maar volgens mij had ik in de eerste jaren gelijkmatiger grotere bieten dan de laatste paar jaar. Nou ja, we zullen genieten van wat we wél hebben.
Het was lekker weer, dus ik heb ook onkruid getrokken in het aardbeien bed en het bed ernaast, bij de peer. De kippen helemaal blij met drie of vier grote manden vol met onkruid. In mijn enthousiasme maakte ik de manden aardig zwaar, waarop mijn rug begon te protesteren. Toen ben ik maar zo verstandig geweest om te stoppen.
’s Avonds hadden we een afspraak, en de volgende ochtend ook. En zondagmiddag ging Luc nog naar Veelerveen om vrienden te helpen met een elektra probleem. Ik ben lekker thuis gebleven, en nog weer in de tuin bezig geweest. Mijn rug prikt nog een beetje, dus toen ik na ruim een half uur de bonenstaken uit de grond had, en de ranken naar de kippen, ben ik maar gestopt. Later in de week hoop ik het onkruid uit dat bed te halen, zodat de prei die er nog in staat, wat meer ruimte krijgt.