Nadat we met de kerst bij (schoon)moeder haar nieuwe vloerkleed hadden bewonderd, benoemde ik op de terugweg, dat ik eigenlijk wel van ons vloerkleed in de zithoek af wil. Het is een hoogpolig kleed, lastig om te stofzuigen, en als een van de dieren besluit er op te kotsen oid, dan is het heel lastig schoonmaken. Het lukt wel, maar toch.
Dus wij op internet aan het rondkijken. Het hoefde niet direct, maar ach, we hadden tijd. Via een webshop, gevestigd in Drente, kochten we een kelim. Een turks vloerkleed. Deze is ongeveer 70 jaar oud.
Afgelopen vrijdag kwamen de glasvezel aanleggers toe aan ons huis. Ze kunnen een paar meter per keer een stuk kabel onder de grond door sturen. Van gat naar gat, zeg maar. Dat had als voordeel dat er in onze tuin maar twee gaten gegraven hoefden worden. Nu ligt er een bosje groene kabel tegen het huis aan.
En dat betekende dat we verder konden met de voortuin! Zaterdag gaas eromheen (de palen hadden we eerder al gezet). Wat struiken eruit. Die gaan grotendeels naar een paar buren. Een deel is al afgeleverd, een ander deel zal ik deze week gaan brengen.
Vandaag heeft Luc de boom omgehaald. Met het eromheen werken merkten we dat de boom al wat wiebelig stond, dus Luc wilde hem zo snel mogelijk weg hebben. Nu is het een slagveld, met nog wat grondbedekkers er en der, en alle grote struiken eruit.
We denken erover om iemand met een frees in te huren om het geheel wat om te werken en te egaliseren. Van de week maar eens bellen met de man die de grond voor de moestuin in 2017 heeft omgewerkt.
Dat ziet er héél anders uit, die voortuin. En mooi kleed!
Dank 🙂
Nog maar eens proberen.
Het bankje van Roel kleurt mooi bij het kleed.
Mooi motief en kleur!
Je had een andere naam ingetypt, en nu moest ik de reactie eerst goedkeuren. Ik heb hem weggegooid, vanwege jouw privacy. Alleen je voornaam is beter. 🙂
Het is mooi, nietwaar?