We waren tot de conclusie gekomen dat het hoog tijd werd om de laurierkers bij de oprit te snoeien. Met nat weer kon je niet meer droog uit de auto stappen.
We zijn vol goede moed aan de gang gegaan. Het eerste idee was om de struiken op ongeveer 180 cm hoogte af te snoeien. Alleen zaagt dat zo lastig, dus is dat ruim één meter hoogte geworden.
De hazelaar hebben we wel hoog gehouden. Dat levert later mooie lange stokken op, om elders in de tuin wat mee te doen.
Eigenlijk is op deze foto het grote verschil niet zo te zien. Het valt vooral op als je van achter het huis vandaan komt. Je kijkt nu zo de paardenwei op, en daarover verderop naar de huizen en de weg.
Het voordeel is dat we nu een paar jaar niet de hoogte hoeven te beperken, alleen de breedte…
Verder hebben we zitten klooien met het nieuwe eendenbad, waar ze dus niet in willen. Ik had bedacht er dan maar een plantje in te zetten, om het wat op te leuken. In de winkel benoemde ik dat de eenden er niet in willen. De medewerker daar vertelde dat een vriendin van hem ook loopeenden heeft, die ook niet in water willen waar ze niet in kunnen staan of de bodem niet goed kunnen zien, ofzoiets. We hebben daarom wat stukken tegel onderin de vijver gelegd, zodat de bodem in ieder geval beter zichtbaar wordt. Tot nog toe zitten ze er niet in. Ze drinken er nu wel uit. En ze badderen in de blauwe schelp, die we er maar weer bij gezet hebben.
Af en toe laten we de fontein een tijdje spuiten. Dat brengt wat zuurstof in het water.