Er is nog meer gebeurd de afgelopen week.
Het behang in de tussenkamer is geverfd, en de tweede driedelige kast van zolder gehaald en hier neer gezet. Nu kan ik de resterende dozen en tassen ook uitpakken.
Ook hebben we de slaapbank in de tussenkamer gezet. En een fotolijst opgehangen.
Deze kamer begint nu aardig vol te raken. Er moet nog een lamp boven de tafel komen, en misschien installeer ik nog een paar boekenplanken.
De hulptroepen van zaterdagmiddag hebben met het bovenstaande geholpen, en met het verven van het gestucte deel van de wand in de voorkamer. De kleur is hetzelfde gebleven, maar het ziet er nu weer lekker fris uit. Zondag moesten er een paar plekjes worden bijgewerkt. Het was bijna niet te zien tijdens het verven wat wel en nog niet geraakt was. Toen het opgedroogd was, was dat wel duidelijk. Nu moeten de schilderijen nog even weer aan de wand.
Zondag zijn we eerst maar eens naar buiten gegaan, om de muizen ingangen bij de grond dicht te maken. In de voorgevel was een rooster verdwenen, waardoor een behoorlijk gat ontstond. We konden er onder de slaapkamervloer kijken:
Een kruipruimte is het niet te noemen. Het is maximaal 30 cm hoog. Aan de bovenkant kijk je tegen de vloerplanken aan. Dat is niet goed te zien op de foto. De balken waar de vloerplanken op vastgemaakt zijn, steunen op een paar bakstenen.
Toen we dit zo zagen, begrepen we wel waarom de vloer in de slaapkamer koud aanvoelt, ondanks de toch wel redelijk dikke vloerbedekking. We besloten alle ventilatieroosters en gaten voor de rest van de winter dicht te zetten met een plankje, op z’n plaats gehouden met een steen.
Aan de zijkant van het huis (woonkamer/keuken-kant) hebben we een paar klimopstruiken weggehaald. We konden niet goed bij een van de ventilatiegaten, en we konden überhaupt niet zien of er nog meer gaten zaten, dus 3 van de 5 struiken moesten het veld ruimen.
Op de linkerfoto is al een struik weg, de andere is even later ook weg gehaald. De struik van de rechterfoto stond onder het middelste keukenraam. Het lijkt er op dat dit vroeger ook een deur geweest is, net als het achterste keukenraam. Maar dat is dan al veel langer dicht, gezien de gebruikte steen.
Toen het begon te regenen zijn we maar naar binnen gegaan, om daar nog wat kleine klusjes te doen. Eén hele prettige daarvan is dat Luc de deur naar het gangetje naar de berging en achterdeur van sluitwerk heeft voorzien. Dat zat er nl niet in, waardoor die deur telkens open waaide als je de achterdeur open deed. In de werkplaats bleek allerlei hang en sluitwerk te liggen, waaronder dus ook wat dat geschikt was voor deze deur.