De zijkant van de kleine schuur, althans de meter grond daar die van ons is, is mij al een tijdje een doorn in het oog. Er ligt veel puin, alles is overgroeid door onkruid en mos en er liggen veel half verteerde takken.
Mijn idee was om daar een pad achterlangs te maken naar de rest van de tuin achter. En tegen de schuur aan de Japanse wijnbes, en misschien nog wat andere bessenstruiken. Dat gaat niet door, want we hebben er gaas gespannen voor Fem.
Maar toch wil ik het er graag wat netter hebben. En de Japanse wijnbes kan er nog steeds prima staan. Als het er tenminste in de zomer niet te schaduwrijk wordt, vanwege de struiken van de buren.
Ik heb dinsdag de eerste halve meter direct tegen de schuur aan omgewerkt en al het puin, onkruid en dikke takken eruit gehaald. En de Japanse wijnbes met pot en al in de grond gezet.
De teil met Framboos en Laurier staat er ook nog, maar de Laurier wil ik graag in de border tegen de betonnen schuur aan hebben. Daar is het zeker zonnig. En dat heeft ie wel nodig om geurige blaadjes voor in de soep e.d. te produceren.
Vanavond hebben we de eerste helft van de dakgoot aan de betonnen schuur gemaakt. Er waren te weinig stukken dakgoot, vandaar dat we het niet af konden maken. De missende delen worden besteld en we krijgen een telefoontje als het binnen is. Het is een kunststof dakgoot, maar dan wel van Duitse kwaliteit.
Nu kan ik de border inrichten. De meegenomen Salie begint al heel zielig te worden in het potje, het wordt hoog tijd dat die meer ruimte krijgt.
Over zielige plantjes gesproken: de Helleborus plantjes zijn ook erg zielig, en die heb ik dinsdag al een plekje gegeven. Of de middelste nog wat wordt betwijfel ik, maar hij krijgt nog een kans.
Sinds een week of twee loop ik ’s middags met Fem met de tien meter lange lijn. Op zo’n natte dag als dinsdag levert dat een zanderige en natte lijn op. Ik heb er tuinhandschoenen bij aan, omdat mijn handen anders ijzig koud worden van de nattigheid. Fem vindt het heerlijk dat ze wat verder vooruit kan lopen en lekker kan rennen.
