Weinig werk gedaan …

… vanwege een zieke hond! Fem voelt zich al 2 weken niet bepaald jofel, en het werd steeds erger. Diverse bezoeken aan de dierenarts verder, wordt ze nu behandeld voor de bloedparasiet Leismania. Die had ze in Griekenland al, alleen waren de bloedwaarden ervoor zo laag geworden, dat medicijngebruik niet nodig was.

Het begon met dat ze lusteloos werd. Ook dronk ze geen water, en at ze met minder enthousiasme dan normaal. Ze stond krom, van de pijn, nemen we aan. De dierenarts wist niet wat ervan te maken. Ze hield het op buikgriep, gaf een pijnstiller (injectie) en antibiotica om de darmen op te schonen. Fem had één betere dag, toen stond ze weer krom. Weer naar de dierenarts. Die deed een bloedtest om lever- en nierwaarden te testen. Die waren goed, wel was er een licht ontstekingsbeeld. Zou nog steeds die griep kunnen zijn. Het was vrijdag, en we kregen tabletten mee die pijnstillend zouden moeten werken.

Ik had niet het idee dat ze heel goed hielpen, maar ze werd ook niet slechter. Tot maandagmiddag. Toen wilde ze ineens niet op haar linkerachterpoot lopen. Dinsdagmiddag was dat over, maar woensdag wilde ze niet op haar rechterachterpoot lopen. En donderdag trok ze met haar rechtervoorpoot. Ze plaste op straat, en we zagen dat er bloed bij zat. Dierenarts gebeld: die schatte in dat het wel tot de volgende dag kon wachten. ’s Avonds om elf uur konden we haar lijden niet meer aanzien en hebben we gebeld. We mochten komen. Blaasontsteking werd geconcludeerd, maar de Leismaniatest van anderhalf jaar geleden werd ook bekeken. Naar huis met medicatie tegen blaasontsteking en de boodschap dat als we het niet vertrouwden, we weer moesten bellen.

Vrijdag wilde ze niet opstaan. Als je haar op haar poten zette liep ze met kleine pasjes. Voordat we ons dat echt goed realiseerden was het avond. We konden halverwege de avond nog op het spreekuur van de dierenarts terecht. De dierenarts zette met ons het verloop van de ziekte op een rijtje, nam daarbij de door haar collega genoteerde opmerking over Leismania ook mee. Ze stelde voor Fem weer een injectie voor de pijn te geven, en te beginnen met medicatie voor Leismania. Bloed afnemen voor een test daarop is niet zinnig vanwege de tussenliggende weekend- en feestdagen. Dat gaat woensdag gebeuren.

We waren vrijdagavond ruim een uur thuis, toen Fem ineens begon te hijgen. Het leek wel hyperventileren. Direct de dierenarts gebeld. Ze had ook een hele dikke bult in de nek, daar waar de injecties gegeven werden. Weer ernaar toe. De bult was ook volgens de dierenarts heel dik. Hij denkt dat ze door de Leismania weinig bloedplaatjes heeft, waardoor haar bloed niet zo goed stolt. Als bij de injectie dan een bloedvat geraakt wordt (en dat kan), dan kan ze dus aardig wat bloed verliezen. En dat zat dus in die bult. Haar hart ging als een razende tekeer. Hij heeft haar een voorzichtige dosering Dexametason gegeven. Hij vond het hele beeld ‘eng’. Maar meer kon hij er niet aan doen. Ze hijgde nu niet meer. Thuis ging Fem op haar kussen in de bijkeuken liggen, en ze wilde er niet meer afkomen. Het was ondertussen 12 uur ’s nachts. We zijn gaan slapen, hopend dat Fem de nacht door zou komen.

En dat heeft ze gered! De pijnstiller heeft vandaag goed gewerkt. Ze was best actief, hoewel ze ook nog wel kreupel is. Er zit geen bloed meer bij de urine, zodat we mogen aannemen dat de medicatie voor de blaasontsteking effect heeft. Ze ligt nog steeds rustig, dus we hopen dat ze op de pijnstiller van vrijdagavond ook deze nacht nog door komt. Morgen zien we weer. Onze dierenarts heeft weekenddienst, dus we kunnen direct terecht als dat nodig mocht zijn.

Vanochtend de dierenarts gebeld om te vertellen hoe het ging. Hij benoemde dat er twee soorten Leismania zijn. Bij de ene variant zie je vooral huidklachten, bij de andere o.a. gewrichtsklachten. Ze hebben tenminste één andere hond met Leismania in hun patientenbestand, maar die heeft dus de variant van de huidklachten.

Alles bij elkaar lijkt het beeld dus op Leismania. Komende week laten we haar bloed nog testen. Dan weten we het zeker. Er is een goed werkend middel tegen deze parasiet. Als ik de dierenartsen goed begrijp kan Fem weer gezond worden met deze medicatie. Het kan wel zijn dat ze voor de rest van haar leven aan dit middel vast zit.

Maar goed, met een zieke hond in de kamer voelt het voor ons niet goed om in de logeerkamer met een breekhamer aan de gang te gaan. We wachten wel tot ze zich wat beter voelt. Kunnen vloer en muur goed drogen ondertussen.