Het loof van de wortels werd duidelijk minder, dus tijd om ze te oogsten!
Omdat een deel van de eerste keer zaaien niet opgekomen was, had ik nog een keer gezaaid. Het resultaat was een groot verschil in formaat. De allergrootste wortels had ik al eerder geoogst. Hier een foto van de rest:
We hebben ze dagelijks water gegeven gedurende het droogste deel van de zomer. Misschien dat ze daarom zo kort gebleven zijn. Een andere reden kan zijn dat ze flink geplaagd zijn door bodemaaltjes. Vandaar dus de in het vorige artikel beschreven afrikaantjes als groenbemester. Die bestrijdt namelijk de aaltjes die meestal wortels lastig vallen. Het is niet 100% zeker dat het de goede zijn, dan zou ik een grondmonster moeten nemen en door een bodemkundig laboratorium moeten laten onderzoeken. Zo ver ga ik niet. We doen gewoon de “trial and error” methode.